ev kalabalıktı,malum bayram;bütün akrabalar toplanmış.çoluk çocuk gırla.metrekareye 3 tane çocuk düşüyordu bir ara.beynim yerinde değildi sanki.o kadar çok çocuk vardı ki,halıdaki yayılmış oyuncaklarıyla bütünleşmişlerdi galiba.bir ara üç yaşlarında tanımadığım bi çocuğu oyuncak bi kamyona binmiş gibi gördüm.korktum.kocaman çocuk oyuncağın içine nasıl girdi lan diye düşündüm.gözümü hemen başka bir yere çevirdim.orda da biraz önce gördüğümden farklı bir şey yoktu aslında.iki yaşındaki kuzenim elindeki bebeğe bir şey yedirmeye çalışıyordu.ve işin ilginci o bir şey yedirmeye çalıştığı oyuncak bebek konuşuyordu lan.''ımmm çok doydumm'' dedi o plastik saçma sapan alet.ben iyiden iyiye tırsmıştım.başka bir yere bakmaya yeltenir gibi oldum.hemen aklıma ''ya başka bir çocuk-oyuncak bütünleşmesi görürsem'' geldi,bende gözümü kapattım.çok pis yusuf yusuf olmuştum.etrafımda sayamadığım kadar çok çocuk vardı.hepsi birleşse beni dövebilirlermiydi ki acaba.hepsinin yaşını toplansan benim yaşımı belki biraz geçerdi ama birlikten kuvvet doğarmıydı ki.ben dayağı yermiydim acaba.gözümü açmadım bir süre,öyle durdum.biraz sonra sesler kayboldu,hiç çocuk sesi gelmiyordu.hatta hiçbir ses gelmiyordu.tek gözümü aralayarak baktım.hepsi yan yana dizilmiş beni izliyordu.daha çok tırsmaya başlamıştım.onlarla ilgilenmiyormuş gibi yaptım.başka yöne baktım,başımı havaya kaldırdım ıslık çalarak.sanki bir sinek varmış da onu yakalamaya çalışıyormuş gibi yaptım.yemediler.zamane gençliği çok akıllanmış.ben tekrar gözümü kapattım.ve götüm götüm kayarak odadan çıktım.kaçtım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder